Yya se que me diréis que
mezclo tocino con velocidad.Yo os comento que no es para tanto. Chile
se ha clasificado para el mundial, que bien! todas contentas, a celebrar
goles y alegría, no?
Y mientras, en el Senado ahí andan
discutiendo si las semillas deben pertenecer a las personas que
cultivan la tierra o por el contrario, si es mejor que pasen a manos de
empresarios para regular y controlar el consumo de lo que comemos.
Durante el día del partido se discutía sobre crear leyes que
criminalicen manifestaciones y manifestantes, comiéndose otra
porción mas del espacio que nos pertenece: la calle. Con estas
cuestiones encima de la mesa, pasaríamos entonces a entender que el
derecho de soberanía alimentaria dejaría de ser un derecho y se
convertiría en un negocio; que la reivindicación es delito y los gritos
desorden público. Menudos golazos señoras y señores.
Lehentasunak aldakorrak dira nork finkatzen dituen kontuan harturik. Edozein kasutan, halako koinzidentzia makiabelikoak edonon gerta daitezke, nahita.
Txile mundialerako sailkatu zen aurreko egunean. Poza, iskanbila, parranda, eromena, anabasa..Aspaldi da futbolak nigan sentsazio oso kontrajarriak eragin dituena; garai batean futbolzale amorratua nintzen: San Mames eta Athletic, Ziganda, Alkiza, UEFA....gerora, ordea, sua amatatuz joan zen kirol horretan dauden handikeriak eta lapur koadrilak ezagutu ahala. Personaje haietako asko ez dira diru lapurrak soilik, denbora lapur paregabeak ere badira. Pentsa zenbat lagunek antolatzen duten haien asteburua futbol partiden pentsuan...pentsa zenbat gauza geratzen diren bazterrean gure talde kutunak jokatu behar duenean.
Sentsazio hura areagotu egin da Txilen bizi naizenetik. Futbola odolean daramate, futbola bizi dute, futbolak bizi ditu! Eta futbolaren izenean lan ordutegiak moldatzen dira, trafikoa moteldu egiten da, arnas taupadak arintzen dira, garagardoak neurririk gabe edaten dituzte, barruan daramaten animalia basatia paseoan irteten da...futbolaren izenean.
Biharramunean, horixe, biharramuna. Deus ez. Hamar orduko lanaldia, trafiko itogarria, kristal puxkak Alamedan, ikasle eta lankide ajeatuak...
Egunkarien azalak gorriz margoturik daude: La Roja se ha clasificado. Todo bien, amigos. Gracias al futbol.
Letra xehean Monsantori buruzko albistea. Barkatu...Monsanto....ezagun dut izen hura, enpresa bat da, bai, multinazionala akaso? bai.
Baina Txileko selekzioak jokaturiko partida baino beste bi partida garrantzitsuago jokatzen ari ziren politikariak; futbol zaleek mundiala zuten amets, politikariek, aldiz, bi lege indarrean jartzea zuten helburu.
Lege haietako bat Hinzpeter izenekoa da: desorden publikoa areago zigortuko duen legea da hura, manifestazioak aldarrikapenetarako espazio izatetik kriminalen jolastokia izatera bideratuko dituena. Kaleak eurenganatu nahi dituzte botere jauntxoek, oihu eta haserrealdiak deuseztu nahi dituzte, jendartea isilarazi nahi dute, legearen izenean.
Martxan jarraitzen duen bigarren legea hazien pribatizazioari dagokiona da; legeak UDI eta RN eskuineko alderdi politikoen babesa dauka eta gainerako alderdiek ez dute aldeko jarrerarik agertu legeak beste herrialde batzuetan eragin dituen ondorioekin kezkaturik omen daude eta, alegia, legea nekazarien eskubideen aurkako neurria delakoan. Hazien pribatizazioa elikadura subiranotasunaren kontrako eraso zuzena da eta futbola halako erabaki gatazkatsuak estaltzeko erabiltzen jarraitzen dute. Espainian antzeko kasu bat baino gehiago gertatu dela gogoratu dut.
Txakurrak oinutsik, edonon.
