Londres 38. Izua eta heriotza erdigunean,
gorrotoaren epelean.
“Londres
38 es un espacio de memoria, reflexión y debate sobre nuestro pasado y
presente, que busca contribuir a la comprensión de la sociedad actual y a la
recreación de nuevos horizontes emancipadores”
www.londres38.cl
Voy a realizar una pequeña fotografia escrita de lo que fue el centro de
tortura ubicado en la calle Londres 38. Se trata de un retrato escalofriante
que sin necesidad de utilizar imagenes, seremos capaces de reconstruir o por lo
menos poner cara y cuerpo a algunas de las miles de personas que fueron
secuestradas dentro del marco de una política global de terrorismo de Estado
que diseñó el gobierno de Augusto Pinochet.
Txileko Londres 38 kalea ez dago mapa arrunt batek irudika zezakeen bezain urrun.
Londres 38 es un ex centro de represión y exterminio de la dictadura militar que funcionó en Santiago centro entre los años 1973-1974. Esta casa fue utilizada por la DINA ( Dirección de Inteligencia Nacional) y aquí se dio inicio a la desaparición forzada de personas, como metodo sistemático del terrorismo de Estado.
Rehabitando la memoria y escribiendo fotografias que trazan lo vivido en
esas cuatro paredes:
Egun memoria berreskuratzeko lekua bilakatu da; leku hura hausnarketarako txokoa da egun. 96 lagun erail zituzten bertan eta haietako batzuk desagerrarazi. 96 pertsona haietarik 13 emakumeak ziren eta 2 umedun zeuden. Yucatan kuartela izenez ezagun zen tortura etxe hartan 2000 lagun baino gehiago bahitu zituzten eta hildako gehienak MIR erakundekoak, alderdi sozialistakoak zein alderdi komunistakoak ziren. Hala, hildakoen artean, badira militante politikoak ez ziren beste 6 lagun ere.
Escalofrio en manos, pies y alma.
Argazkia are beldurgarriagoa bihurtzen da informazio gehiago bildu ahala; hildako gehienak 30 urtetik beherakoak ziren; erdiak baino pittin bat gutxiagok 25 urte baino gutxiago zuten eta batzuk 20 urte baino gazteagoak ziren.
Diktadura garaian salaketa ugari jaso zuen Londres 38 lekuak, pertsona
batzuk jakin baitzekiten bertan torturatu eta erail egiten zela; orduan,
erregimena tortura etxea ezkutatzen saiatu zen eta hartarako, kalearen zenbakia
moldatu zuen: 38 zenbakiaren ordez, 40 zenbakia ezarri zioten kantoiari.
Los colectivos de derechos humanos, familiares de las víctimas, personas ex detenidas sobrevivientes y ex militares contribuyeron en la lucha de que este lugar fuera declarado Monumento Nacional, y que posteriormente fuera recuperado para transformarlo en espacio de memorias.
Londres 38 diktadura garaian DINAren eskuetan ziren lau tortura zentro
garrantzitsuenetatik berreskuratu duten bakarra da, hura ez baitzuten sekula
eraitsi eta memoria eta hausnarketarako espazioa bilakatu ahal izan da gerora.