Copiapo inguruan paseoan nenbilela basamortua bukatu eta itsaso zabala hasten den bazterreraino hurbildu nintzen. Bertan goian aipaturiko harritzarra zeogen, Hipolitok maitekiro zaintzen zuena.
Bizitzak eta urteek Hipolito geologo bitxia bilakatu dute. 18 urte atzera mehatzaria zen gizona eta haren esku egon ez ziren bizipenek hondatza ttipi hartako zaindaria izatera eraman zuten. Gutxi zekien geologiaz, heziketa bako gizona zela zioen, hortz horixka txantxartuak agerian, beti irribarretsu.
Eta hala, egun batetik bestera turistei harrera egiten hasi zen, mareen gorabeherek oparitzen zizkioten harriak margotzen zituen bitartean.
Zientzialari finlandiarra agertu zen egun batez; harekin egin zuen ohiko osteratxoa harritzar zahar haietatik eta finlandiarrak galde egin zion zer kontatzen zien turistei. Hipolitok, irritsu, urteek emana zioten irudimena baliatzen zuela aitortu zion, bera nahi eta ezinean zebilela dokumentazio erabilgarriaren bila, bisitariei ganorazko ipuina kontatu ahal izateko. Bi orduz aritu zen zientzialaria Hipolitorekin, hark turistei zer konta izateko. Buruz ikasi zituen harribitxien izenak: biotita, kuartzoa, horblendita...eta buruz kontatzen zuen, geologo ikasien modura, zenbat urte zituen harriak, magna gora adina behera, begiak dir-dir.
Halere, zientzialariak ez ituen oso gogoko Hipolitok, salbuespenak salbuespen. Jakinduria haientzako gordetzen dutela kexatu zen aitona, finlandiarra bezalako maisuak zituen faltan.
Entrañable Don Hipolito. Espectacular la Playa de Rodillo con esa piedra tan viejuna entre arena y mar.
Un hombrecito de edad impredecible, piel de color cafe y mirada llena de luz. El es el guardián de la roca de los mil ojos, también conocida como granito orbicular. A curiosos que se acercan a conocerla les cuenta la edad que tiene, los minerales y piedras que guarda ese granito tan especial y la exclusividad ( ojo, hay muy pocos ejemplares en el mundo) de su forma. Él te cuenta y te canta mientras pinta piedras que el capricho de la marea deja a sus pies. Y es que ahora vive en una casita en la playa, frente al granito, hablandole noche y día.
Huele a paz en la orilla de la playa. Definitivamente, Hipolito dibuja en esa visita una bonita postal; su sonrisa no aparece en ningún folleto turístico y su carnet de guía entregado por la municipalidad de Caldera no tiene fecha de caducidad. El tiempo camina mas relajado en ese lugar.
