Nos enseñan palabras
Que luego nos prohiben
Okupamos espacios llevadas por la
Necesidad de expresar, de sentirnos algo
Y alguien en el mundo.
Etxeak okupaten ditugu: denentzako leku bizigarria
Gure ametsak gauzatzeko.
Erresistentzia gure arma.
Zilegitasuna gure eskubidea
Urte askotako urratsak eraitsi dizkigute
Lagun ugariren proiektu, arnasbide eta negar malkoak.
Quiza los sueños son lo único
In-ocupable que nos queda
Allá no llega ningun cacique, ni maquina excavadora.
Pero llegamos todas nosotras con musica, niños y colores.
Kukutza gehiago etorriko dira Bilbon, Iruñean, munduan
Amets gehiago eraikiko ditugu.
Edificaremos sueños
Que jamás nos derribaran
Porque solo quien sueña es capaz de construir algo digno, habitable.
No hay comentarios:
Publicar un comentario