Azken asteek ekarritako haizeak Santiagoko kaleak kiribildu ditu pittin bat gehiago..Memoriaren bazterrak arakatzen ibili naiz museo batean, erantzun bila. Galdera berriak besterik ez dira etorri. Galderak eta itaunak.
Estatu batzuei orban berriak agertu zaizkie. Iragana bere lekuan utzi beharrean, batzuk behin eta berriz saiatzen dira bazterrak nahasten, minaren zantzua azalaren kode berria bailitzan irudikatzen dute. Debeku batzuk ez dira existitzen eta adierazpen askatasunaren magal epelean izkutatzen dira koldar. Historiaren kapitulu beltzak grisez margotu nahi dituzte batzuk baina ez dira ohartu beltza beti gailenduko zaiola grisari.
Bien bitartean, hilzorian dagoen gezurrezko beste estatu batek handikeria du menu nagusia, bakarra. Jendea goseti, haserre, entzungor, ikuskizun makiabelikoaren ikusle demokrata..biba demokrazia!
Europak futbola oparitzen du debalde eta herri xeheak otapurrak jaten ditu, pozik.
Y Jorge Teillier sabiamente dijo que después de todo nos volveremos a encontrar, y así será...cairán gobiernos y lloverá en Santiago. Habrá miseria y crecerán arboles. La gente morirá; gente nueva nacerá.
Saldremos a conquistar nuevas tierras, hay tantas.. También dijo Teillier que tenemos todos los años del mundo para recorrerlas. Las de este mundo, y las de otro, digo yo.
Cada vez tengo más claro que Galeano pocas veces se equivoca, decir nunca sería una osadía. El mundo se planta ante mis ojos bien revuelto, al revés, patas arriba.
Y aun así, a pesar de los pesares, ganaremos
