Eskerrik asko! Txileko Santiagon ospatutako KORRIKAz

 *argazkia:www.javierliano.com

Solo queda agradecer a todas las personas que el pasado sábado 16 de marzo se reunieron para dar un abrazo al euskara y dibujar un bonito capítulo de la KORRIKA 18 en Santiago de Chile. Y es que no solo somos quienes fuimos a recorrer los casi 7 kilometros de la carrera entre callejuelas de Santiago, somos muchas más! Somos quienes estamos en La Plata, en Shangai, en London, en Catalunya, en Italia… El sábado hubo una fiesta cuyo protagonista fue el euskara. El sábado dejamos claro de que ésta lengua esta más viva que nunca; con el mapa al revés  y salvando las distancias  gritamos que es posible vivir y soñar en euskara, que seguiremos trabajando por ello tanto en Euskal Herria como en la diáspora hasta que el euskara  viva plena  y dignamente donde le corresponde.

Y en la ronda de agradecimientos, faltan los más importantes: todas las alumnas y alumnos que han pasado ( están pasando y pasarán) tanto por las universidades como por los centros vascos para aprender euskara y acercarse un poquito más hasta nosotras.

Eskerrik asko, bihotzez.

 

Andoaindik abiatu da gure KORRIKAren 18. edizioa. Gero eta helduagoa. 18 edizio bete ditu KORRIKAk, euskararen alde inoiz antolatu den ekimen jendetsuena, arrakastatsuena eta zirraragarriena adin nagusikoa da. AEKk bizirik behar du oraindik ere, euskarak KORRIKAren beharra  izaten jarraitzen duelako, euskaldunok AEKren erreferentzia behar dugun bezalaxe, harik eta euskaraz bizitzea amets izatetik egia izatera iristen den arte. Baina benetazko egiaz ari naiz, ez estatistikek kolore argiz marrazten dituzten zenbakiez. Euskaldunok Euskal Herrian euskaraz bizitzeko aukera erdiesten dugunean bilakatuko dugu KORRIKA iragan, historia.

 

KORRIKA 18 iritsi eta gure albotik igaro da kasik oharkabean. Ordu asko joan dira egunbeteko jaialditxoaren antolakuntzan: kezkak, zalantzak, laguntzaileen ilusioa ( eta geurea propio), poza, nekea…Denetariko adjektibo sorta erantsi dakioke prestakuntza lanari.

Goizerik abiatu ginen Apoquindo kaletik Euskal Etxeraino. Tartean, ia zazpi kilometro. Giroa fresko zegoen, korrikaldirako ezin hobea. Tantaka etorri ziren lagunak eta ia bost minuturen bueltan AEKk bidalitako 60 petoak jendeak jantzita zeramatzan, harro. Musika zuzenean izan genuen: txistularia, irrintziak eta euskalakarion eupadak. Aurten omenduak ikasleak izan dira, Euskal Herrian zein Euskal Herritik kanpora euskaraz ikasteko erabakia hartu duten ikasle gazte eta helduak, hain zuzen ere. Aukera ederra unibertsitateetan eta Euskal Etxeetan euskara ikasten dabiltzanekiko errespetua eta begirunea adierazteko.

Herri bazkaria etorri zen eguerdi partean, enpanada batzuen ostean. Etxean bezalaxe sentitu ginen bertaratutakoak; paradoxak, hain dirudigu hotzak euskaldunak eta hain gara epelak halako ospakizunetan…batzuk bihotz samurrekoak, bai horixe.

Kantutegiak, patxarana, musa, solasaldiak….aurpegi irribarretsuak, pozik ginen. Eta pozez begiratzen diogu Euskal Herriko KORRIKAri, gu, urrun izanik ere, harengandik gertuago  sentitu ahal izan ginelako Santiagon ospatu genuen KORRIKA ttipian.