Aysenen ez da uda girorik. El otro festival de la vergüenza

No vengo a hablar del Festival de Viña del Mar. Se ha hablado y escrito demasiado acerca de él. Hablaré de Aysen, donde apenas ha llegado el verano, apenas ha salido el sol. Donde han habido lagrimas sin emoción añadida de "gaviotas" o premios musicales.

Donde sin querer, se ha vuelto a celebrar un festival sin vergüenza, con la represión como premio al más justo; con la manipulación como bandera deshojada de microfonos mudos.

Udaldea ia edonon da berdintsua...telebista zabortegi ( are handiagoa) bilakatzen da; egunkariak argaltze dieta beldurgarrian sartzen dira. Apenas dago albisterik, apenas mugimendurik. Baina mundua martxan dago! ez dakit ba.
Aysenen negua lehenago iritsi da; Aysenen ez da uda girorik izan. Aysenen ez dute opor egunik izan hondartza edo mendira joateko, alferkeri goxoan galtzeko.

Aysen eskualde txikia dugu Txileko hegoaldean. Ia isolaturik bizi da; ordu ugari haraino iristeko eta ez edozelan. Aysenera iritsi dira komunikabideak, liburuak, boligrafoak. Gure moduko jendea bizi da bertan, arrunta.

Bizi baldintzak oketuz doazkie ordea; pesoak urrearen balioa du, dena dago garesti. Garestia da petrolioa, garestia ikastea, garestia bizitzea. Imagina ezazu isolaturik? are garestiagoa, hirukoiztuta, laukoiztuta.

 Aysengo herritarren eskaerak komunetik behera bota ditu gobernuak. Eskaerak erabat zilegizkoak dira, ez dira zientzia-fikzio: erregaien prezioa merketzea ( egurra, petrolioa, gasa..) Kalitatezko osasuna bermatzea hango biztanleei. Lan baldintza parekoak sustatzea; tokian- tokiko baliabideen kudeaketa berrantolatzea; ikasteko eta mugitzeko laguntza ekonomikoak handitzea, Aysengo kokapen geografikoa arazo ( larriagoa) bihur ez dadin.... 

Entzungorrarena egin du gobernuak beste behin ere. Horren aurrean, zer beste aukera dago? kalea. Eta, gobernuak, zer du  erantzun? errepresioa.

Viña del Mar kostaldeko hiri elegantea da. Ez dago isolaturik, inondik ere. Egunero hainbat autobus ibili ohi da Santiagotik hara joan-etorrian.Turistak deskantsu eta parranda bila doaz. Viña del Mar protagonista izan ohi da otsaileko azken astean, bertan ospatzen den festibala tarteko.

Festibala handikeriz mozorroturik ageri zaigu: pertsonaia ospetsuak, luxua, edertasuna, musika, espektakulua...udako koktelik freskoena sargoria garaitzeko eta azal beltzituak paseatzeko. Baina festibala hipokresiaren kapitulu zaharra ere bada. Zirkua eta ogiaren ordezkari modernoa.