martes, 29 de noviembre de 2011

Oss

Karate wa yu no gotoshi taezu netsudo wo ataezareba moto no mizu ni kaeru
El Karate es como el agua que hierve, si no lo calientas constantemente se enfriará
Funakoshi Gichin


Mi sensei me ha enseñado a respetar a quien está delante, a huir de peleas y zarzas; me ha mostrado el camino del DO, que es bien largo. Tengo la sensación de que acabo de empezar, a pesar de los años que el karate lleva formando parte de mi vida..
Mi sensei me ha enseñado a comprenderme un poco mejor, a  ser mejor persona, dentro de esa ventisca de sensaciones que te crean los examenes de grado, algún campeonato caprichoso o mis propias inseguridades. Las he mostrado todas en el tatami. Y he llorado, reido, gritado. Pero sobre todo, he sentido.
 Bizimodu berria berreraiki behar izan dut Santiagon, egunerokotasun batzuei heldu.
Karatea ez da aisialdi soila, karateak bizitzeko modua dakar harekin batera. Santiagon bilaketari ekin nion eta "Karate ITKF Chile" topatu nuen; eskola berekoak, biak Shotokan. Animatu, eta klaseetara etortzen hasi nintzen. 
Ezin nintzen konparazio tranpatietan erori, nork bere bidea baitauka, ez beste inorena. Ni handik harago joan naiz eta kide berri bakoitzari, senseiari, bereziki, bere alderik onena deskubritu nahi izan diet. Sorpresarik sorpresa nabil tatamian, eta sorpresa haietan nire gorputza gehiago deskubrituz noa. Jarrera, mugimendua...hain dira gauza ttipiak....baina hain dira garrantzitsuak ere gorputzak, arimak eta indarrak bat egin ahal izateko.
Klase ederra jaso dut gaurkoan sensei Jorgensenengandik, kanadiarra, bera. Arnasa, kolpeak, energia...eta sekretu berriak poltsikora.


4 comentarios:

  1. ¡Oso praktika ederra irudiru zait karatea!
    Al fin y al cabo todo aquello que requiere concentración y tenga una cierta ritualización sirve para descubrir fuerzas y potenciarlas...estaba pensando en la ténica del bonsai o del ikebana...Hay algo en lo oriental que no tiene traducción en Occidenre...como no sea "el canto de las horas"... y ¡qué necesitamos tanto!
    Muxu handi bat!!

    ResponderEliminar
  2. Mendian zaudenean ere, Karateak emandako gauza ederrak baliogarriak dira. Esaten dozun moduen bizimodua.
    Natura, arnasa, oreka, bakea, energia, bakardadea, solasaldia, sentimenak, askatasuna,... bizitza!!!

    ResponderEliminar
  3. Begoña...erabat ados..hay algo en lo Oriental que no tiene traduccion en Occidente..es quiza por ello que mucha gente se pierde intentando encontrar ese equilibrio de una manera forzada. Se desvirtualiza todo..primero, se necesitan años de experiencia; segundo, se necesita algo mas que intención, requiere esfuerzo, tenacidad..hay que creerlo. Sentirlo. La tecnica del bonsai roza la perfeccion, la exactitud. Tiene mucho de marcial.
    Eskerrik asko..eta mosu handi bet bueltan!

    ResponderEliminar
  4. Aritz, laztantxu..mendien, etxean, kalean...eguneroko zeregin guztietan atera ahal diozu baliagarritasuna Karateari. Horretan datza gakoa. Bidea luzea da ordea, eta mila sentimendurekin borrokatu behar dugu, nahasirik, gauzak ahalik eta ondoen egiteko, inori minik eman gabe.
    Halantxerik gabiltza batzuk..;-)
    Eskerrik asko Dortoli konpartitzeagatik..Mosutxu

    ResponderEliminar