viernes, 13 de mayo de 2011

Erlojua: arduren iratzargailua

Neure arazoetako bat ( ez da bakarra) aitortuko dizut: erlojua. Arazo kate baten hasiera da ordea: adiskideek ederki ongi dakite hori.
Erlojurik gabe bizi naiz, baina erlojuaren gatibu izaten jarraitzen dut, neure hamar minutuko ohiko atzerapenak lagun bat baino gehiago zoratu badu ere.

Erlojuak kontrola gordetzen du apaindura koloretsuetan. Erlojua erantzukizun eta arduren iratzargailua da. 
Cortazarrek erlojuaren deskripzio xelebre eta pittin bat mikatza ematen du gaur ekarri dizudan ipuinean. Ez da puntualtasunaren aurkako matxinada. Gehiago da. Pentsa ezazu..

Piensa en esto: cuando te regalan un reloj te regalan un pequeño infierno florido, ina cadena de rosas,  un calabozo de aire. No te dan solamente un reloj, que los cumplas muy felices y esperamos que te dure porque es de buena marca, suizo con áncora de rubíes; no te regalan solamente ese menudo picapedrero que  atarás a la muñeca y pasearás contigo. Te regalan un nuevo pedazo frágil y precario de ti mismo, algo que es tuyo pero no es tu cuerpo.
Te regalan la necesidd de darle cuerda todos los días; te regalan la obsesión de atender a la hora exacta en las vitrinas de las joyerías, en el anuncio por la radio, en el servicio telefónico.
Erlojua galtzeko beldurra ere oparitzen dizute: lapurtua izateko beldurra...erlojua lurrera erori eta apurtzeko beldurra. 

Oinarrian ez dizute erlojurik oparitzen. Zeu zara erlojuaren urtebetetze oparia.

Julio Cortazar: Preámbulo a las instrucciones para dar cuerda al reloj.

2 comentarios:

  1. ¡Buena, Latxu! veo que te gusta Cortázar. Entonces , si los relojes comunes te soy tan inquietantes quizá te convenga el reloj alcaucil de los cronopios. Ya sabes , tomas un alcaucil (alcachofa) y la cuelgas. Cada día que pasa le sacas una hoja y te la comes hasta que poco a poco, llega la última y entonces...mezclas el corazón del alcaucil con un poco de aceite vinagre y sal y te lo comes disfrutando (el tiempo)...Al día siguiente no tienes más que colgar otro alcaucil...(Me imagino que habrás leído "Historías de cronopios y famas"

    Un muxu!!

    ResponderEliminar
  2. Begoña! baiiii...COrtazarren liburue irentsi in dot...ze ona dan! ta hura gaitasuna abstrakziorako..ta umorea..bikain..
    Erlojue ( tira, puntualtasune) ta biok ez gara sano ondo moldatzen...zelan ba ez dot ipuine ekarriko, jaja!

    Alkatxofarena....aste honetarako etxerako lana!
    Mosu handi bet,

    ResponderEliminar